2001.05.19 - Błękitny odcień Madagaskaru - Anna Olej

Absolwentka romanistyki UW. Po trzech latach pracy w agencji reklamowej zdecydowała się poświecić całkowicie swej pasji fotografowania i pisania. Współpracowała m. in. z Wprost, Rzeczpospolitą i Magazynem BCC. Za najważniejsze w podróżach uważa spotkania z ludźmi, gdyż dzięki nim i ich opowieściom każde z odwiedzonych miejsc staje się wyjątkowe i niepowtarzalne. Podczas wyjazdów stara się nauczyć kilku podstawowych słów w lokalnym języku, co pomaga jej w zjednywaniu sympatii.

Uzależniona od pisania, fotografowania i... genu włóczęgi. Dlatego od lat wyrusza w świat, by poprzez zdjęcia i reportaże z najodleglejszych zakątków ukazywać codzienne życie ludzi. Uważa, że im mniej ma się pieniędzy tym podróże stają się tym ciekawsze i tym łatwiej o uzyskanie na miejscu akceptacji i przyjaźni. Podróżowanie rozpoczynała od wędrówek po Polsce i do dziś wciąż uważa, iż zostało jej tu wiele do zobaczenia. Podczas wypraw najbardziej lubi improwizację oraz włóczęgę z aparatem daleko od utartych szlaków. Wędrowała pustkowiami Tybetu, w Indiach na wielbłądzie wyruszyła przez pustynię, wybrzeże Madagaskaru poznawała z pokładu katamaranu. Laos obserwowała z dachu ciężarówki, zaś Etiopię poprzez autostop. W Himalajach zdobyła przełęcz 5500, a w Tajlandii ukończyła kurs nurkowy. Uważa, iż aby wyruszyć w podróż trzeba tego naprawdę chcieć, no i mieć też trochę szczęścia.

W wolnych chwilach między pisaniem i fotografowaniem tworzy pokazy slajdów z podróży. Prezentowała je m. in. W Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Ziemi PAN, a także ośrodkach akademickich w Warszawie, Krakowie, Olsztynie i Gdańsku.

Madagaskar - czwarta co do wielkości wyspa świata, leżąca na Oceanie Indyjskim, zaliczana do Afryki, posiada niespotykane gdzie indziej rośliny, zwierzęta i krajobrazy.

Nasza podróż, w której brały udział trzy uczestniczki, zaczęła się od Antananarivo - stolicy Republiki Malgaskiej. Dalej trasa wyprawy wiodła poprzez Antsirate - miasto kurort, w pobliżu którego leży Tritriva, ciekawe jezioro w kominie wulkanicznym. Następnie dotarłyśmy do Miandrivazo, skąd pirogą popłynęłyśmy rzeką Tsiribihing do Belo.

Naszym marzeniem, które spełniło się, było dotarcie do parku narodowego Tsingy de Bemaraha - zespołu niezwykłych ostańców, skał i rozpadlin urzeźbionych bogato przez naturę. Kolejną atrakcją była "aleja baobabów" koło Morondawy.

Po uciążliwej podróży - 24 godziny taksi-brussem - zatrzymujemy się we Fiaranantsoa, skąd zwiedzamy najstarszy z parków narodowych Magadaskaru - deszczowy las Ranomofana.

Poprzez sawannę dążymy do następnego parku narodowego - Isalo, gdzie poza ładnymi piaskowcowymi wąwozami oglądamy dużo żyjących na wolności lemurów. Następnie odpoczywamy dwa dni nad Kanałem Mozambickim koło Toliary, w "kurorcie" Ifaty. Do Antananarivo wróciłyśmy taksi-brussem, skąd po 4-tygodniowym pobycie na Madagaskarze odleciałyśmy na Reunion.

Reunion - wyspa którą budują dwa wulkany - jeden wygasły (3069 m n.p.m.) i drugi czynny (2631 m n.p.m.) należy do Francji. Zachwyciłyśmy się bujną roślinnością cyrków - kalder wulkanu Piton de Neiges, wyżynnymi krajobrazami pomiędzy obu wulkanami, z rosnącymi tam olbrzymimi, 4-metrowymi wrzoścami i paprociami drzewiastymi. Na wschodzie wyspy oglądałyśmy języki niedawno zastygłej lawy, którą wulkan Piton de la Fournaise wylewa w stronę morza. Po ośmiu dniach pobytu na Reunion odleciałyśmy na Mauritius.

Mauritius jest podobnie jak Reunion wyspą pochodzenia wulkanicznego, ale wulkany są tu już nieczynne, a najwyższy szczyt ma tylko 828 m n.p.m. Podczas 5-dniowego pobytu na tej wyspie korzystałyśmy z pięknych plaż, zwiedziłyśmy także stolicę Republiki Maurytyjskiej - Port Louis. Wybrałyśmy się również do parku narodowego Rzeki Czarnej, oglądając kraterowe jezioro Grand Basin zajęte obecnie przez hinduskie sanktuarium, przełom rzeki Noire, kaskady Chamarel oraz najdziwniejszy z rezerwatów - Kolorową Ziemię Chamarel.

Więcej zdjęć oraz relacje z podróży znajdą Państwo na stronie internetowej Anny Olej.